Suuratul Fajr

سورة الفجر

Waxaan ku Bilaabay Magaca Allaaha Naxariista Guud Naxariista iyo Mida Gaarka ahba

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ

Eebe wuxuu ku dhaartay Waabariga.

وَالْفَجْرِ﴿١﴾

Iyo habeenka tobanka ah <carrafo>

وَلَيَالٍ عَشْرٍ﴿٢﴾

Iyo tirada siman iyo tan is dheerba.

وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ﴿٣﴾

Iyo Habeenka markuu tagayo.

وَاللَّيْلِ إِذَا يَسْرِ﴿٤﴾

Miyaysan Arintaas ahayn wax loogu dhaarto Qof Caqli leh.

هَلْ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٌ لِّذِي حِجْرٍ﴿٥﴾

Ma ku soo gaartay sida Rabigaa u falay Caad.

أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ﴿٦﴾

Iramtii siduu Allaah u galay Tiirarka u saaxiibka ahaa(xoogga lahaa)

إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ﴿٧﴾

Kuwaasoo wax la mid ah aan lagu dhulka.

الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِ﴿٨﴾

Iyo THamuudkii ahaa Dhagaxa kuwa ku jarjara waadiga.

وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ﴿٩﴾

Iyo firciinkii Dhakawyada u saaxibka ahaa.

وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ﴿١٠﴾

Kuwaasoo ku xadgudbay dhulka.

الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلَادِ﴿١١﴾

Kuna badiyay dhexdiisa fasahaadka.

فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ﴿١٢﴾

Markaasuuna Rabigaa ku shubay korkooda cadaab daran.

فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ﴿١٣﴾

Rabigaana waa mid u kaban

Abaal marinta (u darban abaal marinta)

إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ﴿١٤﴾

Marka Eebe dadka imtixaanno xoolana ugu nimceeyo wuxuu dhahaa (kan xun) waa lay sharfay <isagoo faanaya>

فَأَمَّا الْإِنسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ﴿١٥﴾

Haddiise Rabigiis imtixaano oo xoolaha ku yareeyo wuxuu dhahaa Rabigay wuu i duleeyay.

وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ﴿١٦﴾

Saas ma aha ee waxaydaan dhaqaaleen Agoonka.

كَلَّاۖبَل لَّا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ﴿١٧﴾

Mana fartaan in Masaakinta wax la siiyo.

وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ﴿١٨﴾

Waxaadna aad u cuntaan dhaxalka si xaq darro ah.

وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَّمًّا﴿١٩﴾

Xoolahana waxaad u jeceshihiin si daran.

وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا﴿٢٠﴾

Arinka saas ma aha, ee marka la burburiyo Dhulka.

كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا﴿٢١﴾

Rabigaana uu yimaado iyo Malaa’iktoo safan.

وَجَاءَ رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا﴿٢٢﴾

Naarta Jahanamana maalintaas la keeno,

Maalintaasna dadku ay wax xasuustaan, Xasuus maxay u tareysaa.

وَجِيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَۚيَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ وَأَنَّىٰ لَهُ الذِّكْرَىٰ﴿٢٣﴾

Markaas buu dhahayaa shalaytadaydiiyee maan wanaag hormarsado.

يَقُولُ يَا لَيْتَنِي قَدَّمْتُ لِحَيَاتِي﴿٢٤﴾

Maalintaas wax looma cadaabayo sida Allaah wax u cadaabayo oo kale.

فَيَوْمَئِذٍ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ﴿٢٥﴾

Loomana xirxirayo sida Allaah wax u xirxirayo oo kale.

وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ﴿٢٦﴾

Naftaan xasilooneey.

يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ﴿٢٧﴾

U laabo rabigaa xagiisa adigoo raali ah raalina lagaa noqday.

ارْجِعِي إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً﴿٢٨﴾

Waxaadna gashaa Addoomadayda wanaagsan.

فَادْخُلِي فِي عِبَادِي﴿٢٩﴾

Waxaadna gashaa Jannadayda.

وَادْخُلِي جَنَّتِي﴿٣٠﴾